Αν κάποιοι από εσάς έχετε συγγενείς στο εξωτερικό θα γνωρίζετε, πως αυτοί συμπεριφέρονται,όταν κάποιος συγγενής τους, τους επισκέπτεται από την Ελλάδα.
Για όσους δε γνωρίζετε μάθετε λίγα πράγματα.:
Ένας επισκέπτης από την Ελλάδα είναι πάντα ευκαιρία για ένα πάρτι, ένα μικρό μπάρμπεκιου καλώντας βασικούς συγγενείς με τα παιδιά τους και ίσως κάποιους κουμπάρους!
Αφού αποφασιστεί ποιος θα κάνει το μπάρμπεκιου και ενημερωθεί το σόι, αγοράζονται όλες οι απαραίτητες προμήθειες και ξεκινάει το τρέξιμο.
Αρχικά κάνουνε γενική καθαριότητα στο σπίτι, μέσα-έξω και έπειτα την ημέρα του πάρτι σηκώνονται
από τις έξι το πρωί για να προλάβουν. Κατά τις δώδεκα το μεσημέρι αρχίζει να μαζεύεται ο κόσμος. 'Οποιος έρχεται λαμβάνει κέρασμα ένα ελληνικό σοκολατάκι και προτρέπεται να καθίσει είτε στο καλό σαλόνι που λάμπει από καθαριότητα με τα κολαριστά σεμεδάκια σε πρώτη θέα, είτε αν ο καιρός είναι καλός στη γιάρδα (πίσω αυλή).
Απαραιτήτως μέσα στην κουζίνα του σπιτιού βρίσκονται δύο με τρεις γυναίκες που βοηθούν τη νοικοκυρά με τις ετοιμασίες ενώ στην αυλή ο νοικοκύρης γεμίζει γάστρες με άφθονα κρέατα.
Μέχρι τις μία το μεσημέρι έχουν μαζευτεί όλοι. Αδέρφια, ξαδέρφια, τα παιδιά αυτών, που όλοι θέλουν να πούνε μια κουβέντα με τον επισκέπτη τους από την Ελλάδα, ρωτώντας να μάθουν τι κάνει ΟΛΟ το σόι τους στην πατρίδα. Στην καλύτερη των περιπτώσεων, αν δεν έρθουν όλοι μαζεύονται γύρω στα 25 με 30 άτομα.
Στη συνέχεια ξεκινάει η ώρα του φαγητού. Στο τραπέζι τοποθετούνται πιατέλες με πατάτες τηγανιτές και φούρνου, ρύζι, λαζάνια, ντολμαδάκια, πίτες, τέσσερα μπολ διαφορετικές σαλάτες, πιπεριές Φλωρίνης, σπιτικό τζατζίκι και ατελείωτα κρέατα. Χωριάτικα λουκάνικα, πανσέτες, μπριζόλες, σουβλάκια, μπιφτέκια, κοτοπόδαρα και ένα μικρό κοκορέτσι μήπως και ξεμείνουμε!
Ανοίγονται κρασιά, ρετσίνες, μπύρες και αναψυκτικά ενώ επικρατεί απίστευτη οχλαγωγία με αποτέλεσμα αμυδρά να ακούγεται η μουσική που παίζει στο βάθος.
Και αφού περάσουν δύο ώρες φαγητού, έρχεται η ώρα του καφέ. Οι νέοι μαζεύουν το τραπέζι με τα φαγητά για να ξαναστρωθεί με τα γλυκά που έχουν φέρει όλοι οι συγγενείς, πάντα από Ελληνικά Ζαχαροπλαστεία.
Στην κουζίνα τα μπρίκια παίρνουν φωτιά (εννοείται πως στα ελληνικά σπίτια της ομογένειας δεν υπάρχει μόνο ένα καφεμπρίκι) και ενώ ο καφές ρέει στα φλιτζάνια και σερβίρεται πρώτα στους ηλικιωμένους, το τραπέζι γεμίζει με applepie και cherrypie που δε νοείται να μην υπάρχουν, μπακλαβά, κανταϊφι και διαφορετικών ειδών πελώριες τούρτες!
Τότε είναι η ώρα που λίγο πολύ έχουν όλοι βαρύνει με αποτέλεσμα να μιλάνε σιγότερα και έτσι να ακούγεται πλέον η μουσική από το βάθος. Και επειδή είμαστε ΕΛΛΗΝΕΣ και δεν αφήνουμε γιορτή χωρίς χορό, δυναμώνουμε τη μουσική και ρίχουμε ένα χορό ακούγοντας το ' μήλο μου κόκκινο' και 'τα παιδιά της Σαμαρίνας'. Ε, πως, δε θα πούμε και ένα 'όπα' να μας πάρει το βίντεο που θα στείλουμε στην Ελλάδα!
Και αν τύχει και βγει στην αυλή του ο ξένος γείτονας που μένει δίπλα, τον προσκαλούμε για ένα μεζέ αλλά εκείνος θα αρνηθεί ευγενικά με ένα κρύο χαμόγελο και παγωμένο βλέμμα σαν να λέει: Πάλι πάρτι κάνετε εσείς?
Έτσι είμαστε εμείς οι Έλληνες της ομογένειας, καλωσορίζουμε τους συγγενείς μας με πάρτι και μας αρέσει πολύ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου